Του Zack O' Malley Greenburg
Βαθιά μέσα σε ένα κρησφύγετο σε έναν λόφο στα προάστια του Λας Βέγκας, μία μηχανή αέναης κίνησης κινείται στο ρυθμό του μπιτ: δεν μιλάμε όμως κυριολεκτικά για κάτι μηχανικό, αλλά για έναν άνθρωπο, τον Steve Aoki. Ο 41χρονος DJ επέστρεψε στο άντρο του, στην έρημο, μετά από ένα από τα 200+ σόου, τα οποία έκανε σε όλο τον κόσμο, την περασμένη χρονιά. Γιορτάζει την επιστροφή του στο σπίτι κάνοντας βουτιά μέσα σε μία "πισίνα" γεμάτη με μπλε κύβους αφρού, για μία στιγμή -μονάχα μια στιγμή- χαλάρωσης, πριν επιστρέψει στο στούντιο.
"Όσο το τρένο μου προχωρά και το μομέντουμ είναι με το μέρος μου, είμαι καλά", λέει ο Aoki. "Και επειδή ακριβώς το γνωρίζω αυτό, δεν σταματώ. Γιατί με το που το κάνω αυτό και πω 'θα αράξω λίγο', κάποιος άλλος θα ανέβει στο τρένο μου και θα αρχίσει να οδηγεί".
Χάρη στην ακόρεστη όρεξή του για τη μουσική και τα σόου, μαζί με τις συμφωνίες με τη Samsung, τη Diesel και την αεροπορική εταιρεία ANA-Aoki κατέχει την 4η θέση στην ετήσια κατάταξητων κορυφαίων DJ του Forbes, κερδίζοντας, προ φόρων, 30 εκατ. δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες. Έχει οικοδομήσει μια αυτοκρατορία που ξεπερνά τη μεγάλη ρευστότητα: Το βασίλειο του Aoki περιλαμβάνει την δισκογραφική εταιρεία Dim Mak, μια συλλογή έργων τέχνης επιπέδου μουσείου στο σπίτι του, συμπεριλαμβανομένων έργων του Kaws και του Banksy, επενδύσεις σε ρούχα (Vision Street Wear) και e-sports (Rogue) και μερίδια σε εταιρείες από την Uber ως τη SpaceX.
Καθώς η καριέρα του απογειώθηκε στις αρχές του αιώνα, ο Aoki βρέθηκε να περνάει μόνο 50 μέρες το χρόνο στο, αξίας 1,1 εκατ. δολαρίων, σπίτι του, στο λόφο του Χόλιγουντ. Έτσι, στο τέλος του 2013, περίπου την ίδια περίοδο που υπέγραψε συμφωνία διαμονής στο Hakkasan στο Λας Βέγκας, έκανε τη μετακίνηση στην Αμαρτωλή Πόλη. Ο Aoki αγόρασε το σημερινό του αρχοντικό, έκτασης 1.400 τετραγωνικών μέτρων, για 2,8 εκατ. δολάρια, όλα μετρητά, αν και τελικά θα ξόδευε ακόμα περισσότερα για να το μετατρέψει στο σπίτι των ονείρων του.
"Δεν ήταν ένα σπίτι όπου θα μπορούσα απλά να μπω μέσα και να πω 'ΟΚ, όλα είναι εδώ, δεν χρειάζεται να ανησυχώ για τίποτα'. Πιο πολύ σκεφτόμουν, 'Ωχ, δεν έχω επιλογή, πρέπει, οπότε ας το κάνουμε', λέει -και ξόδεψε άλλα 5 εκατ. δολάρια για να κάνει ολικό lifting στο ακίνητο, ώστε να το φέρει στη μορφή που ακριβώς ήθελε. Τώρα; "Είναι λες και το μυαλό μου είναι αυτό το σπίτι".
Side Α: Ο μουσικός
Πολύ πριν γίνει ο ηλεκτρονικός βασιλιάς των μετρητών, ο Aoki πέρασε ένα καλοκαίρι ως έφηβος καθαρίζοντας κρεμμύδια στο Benihana, στο Ντάλας -ο πατέρας του, Rocky Aoki, ίδρυσε την αλυσίδα εστιατορίων το 1964. Παρότι ο νεαρός Aoki συνειδητοποίησε σύντομα ότι το πάθος του βρισκόταν στη μουσική, η εμπειρία τού προσέφερε ένα πολύτιμο επιχειρηματικό υπόβαθρο.
"Δεν μπορείτε απλά να πάτε από το μηδέν στο 100 μόνο και μόνο επειδή ο μπαμπάς σας είναι ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Θα καταστρέψετε ολόκληρη την επιχείρηση", λέει. "Το πολύ σημαντικό μάθημα για μένα είναι ότι πρέπει να έχετε την πειθαρχία για να μάθετε όλες τις διαφορετικές πτυχές".
Όταν ο Aoki ίδρυσε τη Dim Mak το 1996, έκανε ακριβώς αυτό, εμπλέκοντας τον εαυτό του σε όλους τους τομείς, από την επίσκεψη στο πιεστήριο των βινυλίων και τη διαπραγμάτευση με τους διανομείς, μέχρι το να κρατάει τα βιβλία και να περνά χρόνο στο στούντιο με τους καλλιτέχνες του. Ενίσχυσε τη μουσική συγκροτημάτων όπως οι Kills και οι Bloc Party πριν κάνει το σόλο ντεμπούτο του, με το "Wonderland", το 2012, ακριβώς πάνω στην ώρα για να πιάσει το κύμα ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής (EDM), το οποίο εκδηλωνόταν στις ΗΠΑ.
"Πριν από τότε, οι άνθρωποι απλά πήγαιναν σε αυτά τα κλαμπ, ο DJ ήταν κρυμμένος στην πίσω γωνία", θυμάται ο Aoki. "Αλλά όταν έγινε αυτή η στροφή, πήγαινες στο club για να δεις τον DJ... αυτό ήταν το σημείο καμπής ως προς το να φέρει κι άλλους καλλιτέχνες στο προσκήνιο".
Side Β: Ο Επιχειρηματίας
Η πρώτη δουλειά του Steve Aoki δεν είχε καμία σχέση με τη Dim Mak ή το Benihana: Όταν ήταν 10 ετών άρχισε να πουλά καπέλα σε μια υπαίθρια αγορά της Νότιας Καλιφόρνιας. "Δούλεψα εκεί μόνο για μια ημέρα", λέει. "Ήμουν φρικτός στο να πουλάω καπέλα. Το αφεντικό μου' πε 'Πάρε ένα 20άρικο -δρόμο από δω'".
Για την επόμενη δουλειά του, ο Aoki εργάστηκε σε κατάστημα με ηλεκτρονικά παιχνίδια -ένα πάθος που παραμένει μέχρι σήμερα. Εθισμένος στο Street Fighter, προτού περάσει στα τρισδιάστατα παιχνίδια, ο Aoki έγινε ιδρυτικό μέλος της ομάδας esports "Rogue" το 2016 προτού πουλήσει πέρυσι ένα κομμάτι του μεριδίου του στον βιομηχανικό γίγαντα ReKTGlobal (ούτε ο Aoki ούτε η εταιρεία αποκάλυψαν στοιχεία).
Η επένδυσή του αποδείχθηκε επίσης ένα απίστευτο cheat code για νέα παιχνίδια που τραβούν την προσοχή του. "Προσκαλώ εδώ την ομάδα Rogue και με βοηθούν να νικήσω πολύ δύσκολα bosses", λέει.
Η ομάδα Rogue είναι ένα από τα πολλά εγχειρήματα στα οποία ο Aoki έχει επενδύσει τους καρπούς της δραστηριότητάς του στη μουσική -συνολικά 155 εκατ. δολάρια προ φόρων τα τελευταία επτά χρόνια, σύμφωνα με την εκτίμηση του Forbes. Διαθέτει επίσης ένα εκτεταμένο χαρτοφυλάκιο startup και έχει διοχετεύσει πρόσθετους πόρους στην εταιρεία ρούχων του, που μοιράζεται το όνομα της δισκογραφικής του εταιρείας. Ξεκινώντας από το 2014, η Dim Mak συνδυάζει εξίσου το στυλ ενός πανκ, σκέιτερ του Λος Άντζελες και την υψηλή ραπτική, με μια πινελιά kung fu: το όνομα της προέρχεται από τη χαρακτηριστική τεχνική του Bruce Lee, παιδικού ήρωα του Aoki.
Bonus Track: Ο Συλλέκτης
Ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπετε όταν μπαίνετε στο σπίτι του Aoki είναι ένα γιγάντιο έργο του Banksy: Ένας πύθωνας, ίσως τέσσερα μέτρα μακρύς, που φαίνεται να έχει καταπιεί ολόκληρο τον Μίκυ Μάους. Το κομμάτι έκανε το ντεμπούτο του στο Dismaland του Banksy, ένα δυστοπικό εκθεσιακό πάρκο στο Ηνωμένο Βασίλειο, πριν από τέσσερα χρόνια, πριν το αγοράσει και το τοποθετήσει στο σαλόνι του. Είναι μέρος μιας τεράστιας συλλογής που αξίζει, εύκολα, πολλά εκατομμύρια. "Δεν φεύγω", λέει. "Αυτό είναι το σπίτι μου".
Πίσω από το έργο του Banksy στο σαλόνι του, παράθυρα από το πάτωμα μέχρι την οροφή, προσφέρουν θέα σε ένα γήπεδο γκολφ στο βάθος -και πέρα από αυτό, η λάμψη του ορίζοντα του Λας Βέγκας- πάνω από το οποίο ο Aoki σύντομα θα πετάξει με ελικόπτερο, κατευθυνόμενος προς το ηλεκτρικό Daisy Carnival (EDC), το ετήσιο φεστιβάλ EDM στο οποίο συμμετείχαν περίπου 500.000 άνθρωποι φέτος. Ο Aoki είναι ακόμα, ένα από τα μεγαλύτερα "αξιοθέατα" σε μία λίστα που περιλαμβάνει δεκάδες DJ, όπως οι Alesso και Martin Garrix.
"Η μακρόχρονη επιτυχία του Steve είναι μια συνάρτηση της προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες προτιμήσεις και της παράλληλης διεύρυνσης των demos του", λέει ο Randy Phillips, επικεφαλής της εταιρείας διοργάνωσης του φεστιβάλ LiveStyle. "Έχει επίσης εκείνη την προσωπικότητα σταρ που ταιριάζει στην εποχή των social media".
Το πρωί μετά το EDC, ο Aoki πηγαίνει στο συνεδριακό κέντρο του Planet Hollywood στο Βέγκας, ακριβώς στην ώρα του για την υπογραφή ενός βιβλίου κόμικ. Δεν πειράζει που μπήκε σπίτι του μετά τις τρεις το πρωί -και αμέσως πήγε στο στούντιο για να δουλέψει- υπάρχει πάνω του ένα βιονικό είδος ενέργειας. "Δεν είμαι σίγουρος πόσο έχει κοιμηθεί", λέει ο μάνατζέρ του, Dougie Bohay. "Αλλά δεν είναι πολλή ώρα".
Και έχει ήδη επικεντρωθεί στο επόμενο μεγάλο έργο του - στις αρχές του επόμενου έτους, ο Aoki θα κυκλοφορήσει το επόμενο άλμπουμ του Neon Future IV. Όχι ότι χρειάζεται τα χρήματα.
"Στο τέλος της ημέρας, εκτός από ό,τι έχω στην τράπεζα ή όσες μεγάλες επενδύσεις έχω κάνει, τα πράγματα που δημιουργώ και που προσφέρω στους ανθρώπους, είναι που με κάνουν να αισθάνομαι τη μεγαλύτερη εκτίμηση για το σκοπό ζωής μου", λέει ο Aoki. "Θέλω να έχω την εκτίμηση. Το λαχταρώ πάντοτε".
