Του Christopher Helman
Μόλις δύο χρόνια μετά τη διαπραγμάτευση του πετρελαίου σε αρνητικές τιμές, το αποπνικτικό Μίντλαντ του Τέξας είναι και πάλι μια πόλη που σφύζει από ανάπτυξη. Τα ξενοδοχεία είναι γεμάτα και οι εξέδρες πετρελαίου γύρω από την πόλη των 140.000 κατοίκων του δυτικού Τέξας έχουν αυξηθεί κατά 50%, με ώθηση από το αργό που έχει σκαρφαλώσει στα επίπεδα των 100 δολαρίων το βαρέλι. Η καφετέρια Black Rifle (κάτι σαν Starbucks για τους λάτρεις όπλων) είναι γεμάτη ζωή και η αναμονή για ένα τραπέζι στο Chuy's Tex-Mex φτάνει τις δύο ώρες.
Στο κτίριο των κεντρικών γραφείων της CrownQuest στο Μίντλαντ, συνολικής έκτασης 60.000 τετραγωνικών μέτρων, ο διευθύνων σύμβουλος Tim Dunn χαλαρώνει φορώντας τζιν, αθλητικά παπούτσια και ένα πουκάμισο του γκολφ. Είναι περιτριγυρισμένος από τους τρεις γιους του που εργάζονται στην οικογενειακή επιχείρηση. Ο Wally, 35 ετών, είναι γεωλόγος· ο Luke, 42 ετών, είναι αρμόδιος για τα λειτουργικά και τεχνικά ζητήματα· και ο μεγαλύτερος γιος Lee, 43 ετών, είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη της επιχείρησης. Είναι ένα ζεστό περιβάλλον – οι τέσσερις τους έχουν τη συνήθεια να ολοκληρώνουν ο ένας τις προτάσεις του άλλου. Αλλά όταν πρόκειται για την αξιολόγηση της ενεργειακής αγοράς, ο πατέρας Dunn λέει ψυχρά: "Το πετρέλαιο θα ακριβύνει. Τελειώνει η περίοδος όπου μπορούσαμε να αυξάνουμε την προσφορά".
Εντούτοις, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Dunn για την τρέχουσα έλλειψη πετρελαίου. Ο 66χρονος, ο οποίος πέρασε όλη του τη ζωή δουλεύοντας στις πετρελαιοπηγές του Midland και γύρω από αυτές, δεν σταμάτησε ποτέ τις γεωτρήσεις ούτε τις έρευνες. Από τα τέλη του 2019, η CrownRock LP, ιδιοκτήτρια των πηγών που διαχειρίζεται η CrownQuest, έχει διπλασιάσει την παραγωγή της στα 140.000 βαρέλια την ημέρα – καλός αριθμός για τη δωδέκατη σε μέγεθος ιδιωτική πετρελαϊκή εταιρεία των ΗΠΑ. Είναι εντυπωσιακό ότι η CrownRock διατήρησε τέσσερις εξέδρες γεωτρήσεων κατά τη διάρκεια της πανδημικής ύφεσης.
"Πριν από δύο χρόνια, η Wall Street μάς έλεγε: "Δεν σας χρειαζόμαστε, θα τα λειτουργήσουμε όλα με ήλιο, αέρα, ταράνδους και μονόκερους"", λέει σαρκαστικά ο Lee Dunn. Ο Tim Dunn είχε άλλη γνώμη. Πίστευε ακράδαντα ότι οι τιμές δεν θα έμεναν σε χαμηλά επίπεδα για πολύ καιρό και ήξερε ότι το κόστος για εξοπλισμό και εργατικό δυναμικό μειώνεται όταν υποχωρεί η ζήτηση. Έτσι, συνέχισε να επενδύει. Αυτή η επιμονή traders όπως ο Dunn είχε ως αποτέλεσμα να τριπλασιαστεί η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ στα 11 εκατ. βαρέλια ημερησίως μέσα σε μια δεκαετία. "Ανοίξαμε μια μεγάλη τρύπα στο εμπορικό έλλειμμα και μειώσαμε το ενεργειακό κόστος για ολόκληρο τον κόσμο", επισημαίνει.
Όχι ότι αυτό τούς έκανε αγαπητούς στην Ουάσινγκτον. Καθώς οι τιμές ανέκαμψαν –το West Texas Intermediate έχει ενισχυθεί κατά 40% τους τελευταίους 12 μήνες–, οι traders ενέργειας έγιναν εύκολοι πολιτικοί στόχοι. Τον περασμένο Ιούνιο ο πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε ότι τα κέρδη που αποκομίζουν οι πετρελαϊκές εταιρείες "εν καιρώ πολέμου" είναι "απαράδεκτα". Η γερουσιαστής Elizabeth Warren έχει επωμιστεί τη θέσπιση ενός φόρου πάνω στα έκτακτα κέρδη. Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ενεργειακό κλάδο εκτιμάται πως θα σημειώσουν κέρδη ύψους 4 τρισ. δολαρίων στο 2022. Ωστόσο, οι μεμονωμένοι παίχτες της αγοράς δεν απολαμβάνουν περιθώρια κέρδους τόσο μεγάλα όσο αυτά της Apple ή της Microsoft. Ο Dunn ενοχλήθηκε από ένα πρόσφατο tweet του Μπάιντεν που απαιτούσε από τους βενζινοπώλες να ρίξουν τις τιμές. "Τα περισσότερα βενζινάδικα βγάζουν τα έξοδά τους από τη βενζίνη και το κέρδος τους από τα χωνάκια παγωτό", λέει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος ο Dunn, πάντως, τα πηγαίνει πολύ καλύτερα από τους ιδιοκτήτες βενζινάδικων. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου θα αποφέρει στην CrownRock κέρδη άνω του 1,5 δισ. δολαρίων το 2022, σε τζίρο που θα υπερβεί τα 3,5 δισ. Αν ήταν εισηγμένη, η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας θα ανερχόταν στα 8,3 δισ. δολάρια. Μετά τον συνυπολογισμό του χρέους, το 20% που κατέχει η οικογένεια Dunn στην εταιρεία αποτιμάται σε περίπου 1,2 δισ. δολάρια, αξία διπλάσια σε σύγκριση με πριν από 18 μήνες.
Ο Tim Dunn δεν θέλει να ταυτιστεί με τα έκτακτα τεράστια κέρδη από το πετρέλαιο, αλλά δεν ντρέπεται και να υπερασπιστεί τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων. "Οι ακραίοι θέλουν να αποβιομηχανοποιήσουν την Αμερική", λέει ο Dunn. "Προτιμούν να ζουν σε καλύβες γύρω από μια φωτιά".
Η πορεία
Ο Dunn μεγάλωσε στο Μπιγκ Σπρινγκ του Τέξας, περίπου μία ώρα μακριά από το Μίντλαντ, στην καρδιά της περιοχής όπου κάποτε κατοικούσαν οι Ινδιάνοι Κομάντσι. Οι γονείς του δεν τέλειωσαν ούτε το λύκειο – εργάστηκαν σε φάρμες και εργοστάσια στην Καλιφόρνια την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης και κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τον πόλεμο, ο πατέρας του Dunn μετακόμισε στο Τέξας και ασχολήθηκε με τις πωλήσεις ασφαλειών. Ο Tim –ο μικρότερος από τα τέσσερα αγόρια της οικογένειας– νοικοκυρεύτηκε γρήγορα. Πήγε στο Texas Tech, όπου σπούδασε χημικός μηχανικός, παντρεύτηκε και απέκτησε το πρώτο του παιδί όταν αποφοίτησε το 1978. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την Exxon, εργάστηκε στην τράπεζα First City στο Μίντλαντ, αναλαμβάνοντας το χαρτοφυλάκιο των πετρελαϊκών εταιρειών. Όταν το πετρέλαιο κατέρρευσε στα μέσα της δεκαετίας του '80, ο Dunn "φορτώθηκε" τα λογιστικά βιβλία των μικρών πετρελαϊκών εταιρειών που είχαν χρεοκοπήσει. Ήταν ένα ταχύρρυθμο μάθημα στη διαχείριση κινδύνου.
"Ο πρωταρχικός στόχος μιας πετρελαϊκής εταιρείας τότε ήταν να παραμείνει στον τηλεφωνικό κατάλογο", λέει χαρακτηριστικά.
Το 1987 ο Dunn παραιτήθηκε από την τράπεζα και προσελήφθη στην εταιρεία παραγωγής πετρελαίου Parker & Parsley με έδρα το Μίντλαντ, όπου τελικά προήχθη σε οικονομικός διευθυντής. Προς το τέλος της 8ετούς θητείας του στην εταιρεία, ο Dunn συνεργάστηκε με έναν "πετρελαιά" τέταρτης γενιάς από το δυτικό Τέξας, τον Bobby Floyd, ο οποίος είχε εμπειρία στην αγορά και πώληση μισθώσεων γεωτρήσεων. Το 1995, ο Dunn παραιτήθηκε από την Parker & Parsley για να ιδρύσει την CrownQuest Operating μαζί με τον Floyd. Αποστολή; Η μίσθωση γης και οι γεωτρήσεις στη λεκάνη Permian του δυτικού Τέξας, το μεγαλύτερο πετρελαϊκό πεδίο της Αμερικής, το οποίο παράγει σήμερα 5 εκατ. βαρέλια ημερησίως, περίπου το 50% της συνολικής παραγωγής των ΗΠΑ.
Η πανδημία δεν ήταν η πρώτη περίοδος κρίσης όπου ο Dunn πόνταρε πολλά. Το 1998, όταν η οικονομική κρίση στην Ασία συμπίεσε την τιμή του πετρελαίου στα 12 δολάρια το βαρέλι, ο Dunn πούλησε το ράντσο αλόγων της οικογένειάς του και χρησιμοποίησε τα έσοδα για να διπλασιάσει τη συμμετοχή του στην CrownQuest. Οι γιοι του θυμούνται ότι ο Tim καθόταν με την οικογένεια και τους έλεγε ότι το τόσο φθηνό πετρέλαιο ήταν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να χάσουν.
"Η καλύτερη στιγμή για να αγοράσεις είναι όταν τα πράγματα είναι "μαύρα και άραχλα"", θυμάται ο Lee να λέει ο πατέρας του. "Στενοχωριόμουν που δεν μπορούσα πλέον να ιππεύσω άλογα". Αλλά άξιζε η στενοχώρια. Τα έσοδα από το ράντσο ήταν "το μόνο πραγματικό κεφάλαιο που βάλαμε ποτέ σε μετρητά", λέει ο Dunn. Όταν η εταιρεία θέλησε να κάνει γεωτρήσεις, έλαβε χρηματοδότηση από την GE Capital. Το 2007 ήρθε η μεγάλη ευκαιρία για την CrownQuest: 97 εκατ. δολάρια από την ιδιωτική εταιρεία επενδύσεων του Χιούστον Lime Rock Partners για τη δημιουργία της CrownRock LP για τη διάνοιξη παραδοσιακών γεωτρήσεων σε συμβατικούς ταμιευτήρες πετρελαίου. Οι κινήσεις του Dunn είχαν εξαιρετική απόδοση, αφού μεταξύ 2010-2013 πούλησε επτά πετρελαιοπηγές στις Linn Energy και BreitBurn Energy. Μόνο η συμφωνία με την BreitBurn απέφερε 280 εκατ. δολάρια.
Τότε το παιχνίδι άλλαξε. Αν και η υδραυλική ρωγμάτωση υπάρχει από τη δεκαετία του 1940, η έκρηξη του fracking στη Βόρεια Αμερική ξεκίνησε μόλις το 2008. Παρασυρμένοι από τις τιμές-ρεκόρ του πετρελαίου, οι επιχειρηματίες άρχισαν να δοκιμάζουν νέες τεχνικές σε μια προσπάθεια να βγάλουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από όλο και πιο βαθιά, στενότερα και λεπτότερα στρώματα πετρωμάτων. Τα τρυπάνια τους μπορούσαν να διεισδύσουν σε βάθος 3,2 χιλιομέτρων, έπειτα να συστρέφονται οριζόντια και να τρυπάνε τα λεπτά στρώματα σχιστόλιθου, όπου βρίσκονταν παγιδευμένα πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Για το fracking χρειάζεται μια αρμάδα φορτηγών να ρίξουν εκατομμύρια γαλόνια νερού αναμεμειγμένου με άμμο μέσα στα πηγάδια εξόρυξης. Το μείγμα διασπά το πέτρωμα και ανοίγει σχισμές, επιτρέποντας στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο να ανέβουν προς την επιφάνεια. Μέσα σε πέντε χρόνια η διαδικασία αυτή δημιούργησε γιγαντιαία σχιστολιθικά πεδία, όπως τα: Barnett (Τέξας), Bakken (Βόρεια Ντακότα), Marcellus (Πενσυλβάνια) και Haynesville (ανατολικό Τέξας/Λουιζιάνα).
Κανείς δεν πίστευε ότι οι νέες τεχνικές θα λειτουργούσαν στο Permian, επειδή τα πετρώματα εκεί –που έκρυβαν το πετρέλαιο σε μεγάλο βάθος– δεν έμοιαζαν με άλλους σχιστολιθικούς σχηματισμούς. Ας είναι. Το 2013, η EOG Resources με έδρα το Χιούστον, που μόλις είχε ολοκληρώσει μια μεγάλη σειρά γεωτρήσεων στον σχιστόλιθο Eagle Ford του νοτίου Τέξας, ήταν η πρώτη που δοκίμασε την οριζόντια γεώτρηση και το fracking σε ανθρακικά στρώματα του Permian, σε βάθος 3,2 χιλιομέτρων. Στην αρχή αυτές οι οριζόντιες γεωτρήσεις δεν ήταν τόσο καρποφόρες όσο οι φθηνότερες κάθετες γεωτρήσεις της CrownRock. "Δεν θα τις κάναμε εμείς", λέει χαμογελώντας ο Dunn.
Αλλά οι πετρελαϊκές συνέχισαν να τρυπάνε οριζόντια όλο και πιο κοντά στην έκταση του Dunn. Και τρυπούσαν όλο και καλύτερα. "Έκαναν γεωτρήσεις που δεν πιστεύαμε ποτέ ότι γίνονταν", λέει ο Dunn. "Και αυτό άλλαξε εντελώς την οπτική μας στο θέμα". Αντί να ψάχνει ρηχούς στόχους, η CrownRock άρχισε πλέον να ανοίγει πηγάδια εξόρυξης σε δώδεκα διαφορετικές βαθμίδες βάθους. "Βασικά, ήταν θέμα τύχης πλέον", σύμφωνα με τον Floyd, πρόεδρο της CrownQuest.
Η αγάπη για τη Βίβλο και η πολιτική ως φιλανθρωπία
Φτάνοντας με το αυτοκίνητο στο συγκρότημα κατοικιών της οικογένειας Dunn στο Μίντλαντ, που απλώνεται σε μια έκταση 17 στρεμμάτων, ο επισκέπτης "καλωσορίζεται" από μια μικρή αγέλη Golden Retriever που τρέχουν ελεύθερα στο γκαζόν. Κάτω από τη νεροτσουλήθρα της πισίνας βρίσκεται το "Σπίτι του Χόμπιτ", μια φιλική προς τα παιδιά σπηλιά που προσφέρει καταφύγιο από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει ένας πλούσιος λαχανόκηπος με πεπόνια, κολοκυθάκια και ντομάτες που μεγαλώνουν κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιουλίου. Πρόκειται για μια όαση στο άνυδρο δυτικό Τέξας, αλλά 400 μέτρα μακριά βλέπει κάποιος τις φλόγες από το μεθάνιο που καίγεται στις κεφαλές των πετρελαιοπηγών.
Πέντε από τα έξι παιδιά του Dunn και 17 από τα 19 εγγόνια του (2 έχουν χάσει τη ζωή τους) διαμένουν στο Μίντλαντ, αρκετά από αυτά στις νεόκτιστες κατοικίες του συγκροτήματος: ένα πρότυπο "μοντέρνου αγροκτήματος". Ο Dunn αγόρασε τη γη πριν από 25 χρόνια, όταν η πρωτοβουλία της οικογένειάς του για κατ' οίκον διδασκαλία τον ενέπνευσε να ιδρύσει την Κλασική Ακαδημία του Μίντλαντ, ένα χριστιανικό σχολείο για παιδιά έως 12 ετών, το οποίο βρίσκεται βρίσκεται ακριβώς στην άλλη πλευρά του φράχτη και σήμερα φοιτούν σε αυτό 655 μαθητές, ενώ υπάρχει και λίστα αναμονής.
Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η Βιβλική Εκκλησία του Midland, όπου ο Dunn δίδασκε στο κυριακάτικο σχολείο επί 20 χρόνια και είναι μέλος της "ομάδας άμβωνος", κηρύσσοντας περιστασιακά στο εκκλησίασμα.
Τα χριστιανικά ιδεώδη είναι σημαντικό θέμα στην CrownQuest. Όλοι οι νέοι υπάλληλοι, συμπεριλαμβανομένων των ανειδίκευτων, λαμβάνουν το βιβλίο "Servant Leadership": ένα σύστημα διοίκησης οργανισμών που βασίζεται στις αρχές της Βίβλου. "Είναι πάντοτε άγνωστο πόσες σελίδες από το βιβλίο θα διαβάσουν", λέει ο Dunn. Ο συγγραφέας του βιβλίου, David Kuhnert, είναι ένας συνταξιούχος αρχιλοχίας του Αμερικανικού Στρατού και επικεφαλής της εκπαίδευσης στην CrownQuest. Ο Dunn συνοψίζει τη φιλοσοφία του βιβλίου ως εξής: "Αγαπάτε αλλήλους όπως θα θέλατε να σας αγαπούν. Αν δεν πιστεύετε σε αυτή την αρχή, είστε υπέρ της εκμετάλλευσης".
Το 2015 μια τραγωδία χτύπησε την οικογένεια: η 2χρονη εγγονή του Dunn, η Moriah, απεβίωσε αιφνίδια. Ο Dunn μετέτρεψε τη θλίψη του σε βιβλίο, με τίτλο "Yellow Balloons: Finding Power to Live Above Our Circumstances", και εγκαινίασε έναν ιστότοπο και ένα podcast που προσφέρει καθημερινά εμπνευστικά μηνύματα. Από το εγχείρημα αυτό προέκυψε άλλος ένας ιστότοπος, το thebiblesays.com, που εστιάζει στο να συμβάλει ώστε η Βίβλος –και η ζωή– "να έχουν νόημα για τον απλό άνθρωπο". Σταθερά πολέμιος των αμβλώσεων, ο Dunn χρηματοδοτεί υπηρεσίες υιοθεσίας στην περιοχή του δυτικού Τέξας και στηρίζει οικονομικά ανάδοχες οικογένειες που έχουν αναλάβει τη μέριμνα και την ανατροφή περισσότερων από 300 παιδιά.
"Αν δεν δίνεις τίποτα, παίρνεις το ρίσκο τα χρήματά σου να σου ανήκουν", προειδοποιεί ο Dunn, του οποίου ο ορισμός για το τι εστί φιλανθρωπία είναι αρκετά ευρύς ώστε να περιλαμβάνει και την εμπλοκή του στην πολιτική.
Το 2010 ήταν συνιδρυτής του Citizens for Self-Governance, ενός σχεδίου για την αναθεώρηση του αμερικανικού Συντάγματος και την προώθηση της ατομικής ευθύνης. Ο "άνθρωπος του" στο Καπιτώλιο του Ώστιν στο Τέξας είναι ο Michael Quinn Sullivan, πρώην σύμβουλος του βουλευτή Ron Paul και εκδότης του δεξιού ιστότοπου Texas Scorecard. Τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εκλογών δείχνουν ότι ο Dunn έχει κάνει περισσότερες από 300 πολιτικές δωρεές από το 2008. Οι πρόσφατες επιταγές περιλαμβάνουν 250.000 δολάρια τον Απρίλιο στο Club for Growth Action – μια Συμβουλευτική Επιτροπή Πολιτικών Προσώπων (PAC) για τη μείωση των φόρων, και 100.000 δολάρια στη συντηρητική PAC American Greatness, γνωστή για την επίθεση κατά του πρώην διευθυντή του FBI James Comey. Στις αρχές Νοεμβρίου του 2020 ο Dunn δώρισε 50.000 δολάρια στη Συμβουλευτική Επιτροή Trump for Victory. "Βλέπω την επένδυση στην πολιτική ως πράξη φιλανθρωπίας", εξηγεί. "Πληρώνω λομπίστες για να αποτρέψω κακές νομοθεσίες".
"Οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι ένας θυμωμένος τύπος που υποδαυλίζει καταστάσεις, μοιράζοντας πυρσούς και δίκρανα, αλλά αυτή η εικόνα πόρρω απέχει από τον Tim Dunn", λέει ο επιχειρηματίας Ryan Sitton, ιδιοκτήτης της Pinnacle Advanced Reliability Technologies, μιας εταιρείας στο Χιούστον που ειδικεύεται στις συμφωνίες για πετρέλαιο και ο οποίος, με την υποστήριξη του Dunn, εκλέχθηκε το 2014 στην Επιτροπή Σιδηροδρόμων του Τέξας, που αποτελεί τη Ρυθμιστική Αρχή της Πολιτείας για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ο Sitton επιμένει ότι ο Dunn δεν ενδιαφέρεται να γίνει "βασιλιάς" – θέλει απλώς να εξαλειφθεί η ρυθμιστική κωλυσιεργία. "Λειτουργεί με πραότητα, τον καθοδηγεί η πίστη του στο σωστό. Και δεν έχει πρόβλημα να κάνει πράγματα που ίσως ενοχλήσουν κάποιους".
Για να περιορίσει στο ελάχιστο την εμπλοκή της εταιρείας του με ομοσπονδιακές υπηρεσίες όπως η Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας και το Γραφείο Διαχείρισης Γης, ο Dunn διατηρεί τις περισσότερες δραστηριότητές του εντός Τέξας. Θα ήθελε να δει την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος να διαλύεται και να καταργείται το σύστημα "αδειοδότησης βάσει διατάγματος", σύμφωνα με το οποίο για να προχωρήσει ένα νέο project χρειάζεται η υπογραφή ενός ομοσπονδιακού γραφειοκράτη. Αντ’ αυτού θα εφάρμοζε το σύστημα που ακολουθούν οι φίλοι του στην Επιτροπή Σιδηροδρόμων του Τέξας, γνωστό ως "αδειοδότηση βάσει νόμου", σύμφωνα με το οποίο οι φορείς υλοποίησης ενός project έχουν συνέπειες μόνο αν συλληφθούν να παραβιάζουν κανονισμούς.
Ο Dunn είναι επίσης ενάντιος σε ενέργειες όπως η προσθήκη της σαύρας των αμμοθινών και της κότας των λιβαδιών στον κατάλογο με απειλούμενα είδη. "Το θέμα με τις σαύρες είναι απάτη", λέει ο Lee Dunn. "Υπάρχουν σαύρες παντού".
Ο Tim Dunn λέει αγανακτισμένος: "Άνθρωποι που ζουν στην Ουάσινγκτον, φτιάχνουν κανόνες για εμάς και μας λένε πώς να νοικοκυρέψουμε το μέρος όπου ζούμε. Εμείς ζούμε εδώ!"
Το μέλλον
Οι εξωτερικοί παρατηρητές τείνουν να εστιάζουν στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του Dunn και στη δεξιά "φιλανθρωπία" του, αλλά όλα αυτά δεν απασχολούν τους ανθρώπους εντός της εταιρείας. Αντίθετα, ο ίδιος και το διοικητικό του επιτελείο επικεντρώνονται σε αυτό που αποκαλούν κουλτούρα "διαρκούς βελτίωσης".
Δεδομένου ότι η οριζόντια γεώτρηση πλήρους κλίμακας απαιτεί πολλές προκαταρκτικές επενδύσεις πριν αρχίσουν να αποδίδουν τα κεφάλαια, η CrownQuest εξέδωσε το 2017 ομολογίες ύψους 1 δισ. δολαρίων και έναν χρόνο μετά πούλησε μετοχές αξίας 475 εκατ. δολαρίων στη Magnetar Capital με έδρα στο Evanston του Ιλινόις και στην EIG Global Energy Partners με έδρα στην Ουάσιγκτον. Μέχρι σήμερα, το ιδιωτικό fund Lime Rock εκτιμάται ότι έχει 40πλασιάσει την αξία της αρχικής του επένδυσης –το 2007– στην CrownRock. Το 2018, άντλησε 1,9 δισ. δολάρια για να πάρει το ποσοστό των ετερόρρυθμων εταίρων που συμμετείχαν εξαρχής στην επιχείρηση. Εξακολουθεί να κατέχει το 60% της εταιρείας. Στα τέλη του 2021, η Goldman Sachs άντλησε 200 εκατ. δολάρια για να χρηματοδοτήσει τα oilfield royalty trusts που απέκτησε ο Dunn, τα οποία δίνουν μέρισμα περίπου 20% για κάθε βαρέλι πετρελαίου που βγαίνει από τη γη.
Η παγκόσμια ζήτηση για πετρέλαιο φτάνει σήμερα στα περίπου 100 εκατ. βαρέλια ημερησίως και ο Dunn επιδιώκει να παράγει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος από αυτή την ποσότητα από τα 90.000 στρέμματα του Permian που ανήκει στην εταιρεία του. Η CrownQuest ανοίγει πλέον τα πηγάδια εξόρυξης όσο το δυνατόν πιο κοντά μεταξύ τους, παρά τον κίνδυνο να "πέσει" το ένα πάνω στο άλλο ή να δημιουργηθούν "συγκοινωνούντα δοχεία", γεγονός που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα πίεσης και να μειώσει την παραγωγή.
"Το κίνητρό μας είναι να μεγιστοποιήσουμε την απόδοση των γεωτρήσεών μας, επειδή δεν πρόκειται να αποκτήσουμε άλλο τεμάχιο γης", λέει ο Lee Dunn.
Οι φορείς εκμετάλλευσης του πεδίου Permian πρέπει να τρυπάνε, να κάνουν fracking και να αντλούν πετρέλαιο από τουλάχιστον 2.000 πηγάδια κάθε χρόνο για να διοχετεύσουν 2 εκατ. βαρέλια ημερησίως στην αγορά. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η βιομηχανία έχει να αντιμετωπίσει ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, σε ιπποδύναμη αλλά και σε εξοπλισμό για γεωτρήσεις. Η ομαλοποίηση θα αργήσει. Ο κολοσσός των πετρελαϊκών υπηρεσιών Halliburton δήλωσε στα μέσα Ιουλίου ότι είχε "ξεπουλήσει" και δεν μπορούσε να αναλάβει νέους πελάτες για το υπόλοιπο του έτους.
Ωστόσο, ο Dunn έχει και εδώ ένα πλεονέκτημα. Συνέχισε να λειτουργεί και να δίνει μισθούς όταν οι άλλοι παραγωγοί απέλυαν κόσμο και έκλειναν πηγάδια. Αυτό εξασφάλισε μεγάλη εμπιστοσύνη στην εταιρεία του.
"Θα χρηματοδοτήσει παιδιά για να ιδρύσουν τις δικές τους εταιρείες, υποσχόμενος ότι η CrownRock θα αγοράζει υπηρεσίες από αυτούς", λέει ο J. McLane, επικεφαλής επενδύσεων της Lime Rock. "Δεν θα βάλουν το μαχαίρι στον λαιμό του άλλου. Δεν θα στραγγαλίσουν τους συνεργάτες τους σε δύσκολες εποχές, αλλά προσβλέπουν να διατηρήσουν κάποια προνόμια σε περιόδους ανάπτυξης όπως τώρα".
Πόσο ακριβώς θα διαρκέσει η οικονομική άνθηση αυτήν τη φορά, δεν μπορεί να το προβλέψει κάποιος. Πόσο ακόμα θα συνεχίσει ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον πόλεμό του στην Ουκρανία είναι άγνωστο. Όπως και το πόσο επιθετικά θα προχωρήσει η Ευρώπη στην απεξάρτησή της από τη ρωσική ενέργεια. Και ακόμη: έρχεται παγκόσμια ύφεση; Έρχονται και άλλα lockdown στην Κίνα; Έρχεται μια νέα, πιο θανατηφόρα παραλλαγή του κορονοϊού; Ο Dunn δεν ανησυχεί: "Και πότε ο κόσμος δεν ήταν σε ενεργειακή μετάβαση;" διερωτάται. Και έχει αρκετές εκτάσεις για να συνεχίσει το fracking για μια δεκαετία.
