Του John Dorfman
Δεν μπορείς να διδάξεις την ιδιοφυΐα. Αλλά μπορείτε να μάθετε πολλά παρατηρώντας ιδιοφυΐες επί το έργον. Ακολουθούν μερικά ψήγματα επενδυτικής σοφίας από επτά γκουρού επενδυτές.
John Neff
Διαχειριστής του Windsor Fund για τρεις δεκαετίες, ο John Neff ήταν ένας υποδειγματικός επενδυτής που αναζητούσε κρυμμένες αξίες. "Για εμάς, οι άσχημες μετοχές ήταν συχνά όμορφες", γράφει στο βιβλίο του On Investing. "Αν το χαρτοφυλάκιο της Windsor φαινόταν καλό, δεν κάναμε τη δουλειά μας".
Ήταν ικανοποιημένος να είναι εξαιρετικά overweight ή σοβαρά underweight, σε οποιουσδήποτε από τους σημαντικότερους τομείς της αγοράς. Για παράδειγμα, όταν οι μετοχές πετρελαίου ήταν περίπου το 12% του Standard & Poor's 500, στο χαρτοφυλάκιο του έφτασαν έως στο 25% στο υψηλότερο και έως 1% στο χαμηλότερο.
"Όταν ήταν σε ανυποληψία, τις αρπάζαμε", έχει γράψει. "Όταν ήταν διάσημες τις πουλούσαμε".
John Templeton
Ο Sir John Templeton ίδρυσε το Templeton Growth Fund το 1954 και σημείωσε εξαιρετικές επιδόσεις για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Πρωτοπόρος στις διεθνείς επενδύσεις, έχει πει ότι το να επενδύει σε παγκόσμιο επίπεδο του έδωσε περισσότερες δυνατότητες να βρει ευκαιρίες.
Για παράδειγμα, επένδυσε έντονα στην Ιαπωνία στα μέσα της δεκαετίας του 1960, προτού αναγνωριστεί ως παγκόσμια οικονομική δύναμη. "Επενδύστε στο σημείο του μέγιστου πόνου", του άρεσε να λέει.
Έχει προειδοποιήσει κατά της πώλησης μιας μετοχής - ή ακόμα χειρότερα, ενός ολόκληρου χαρτοφυλακίου - όταν είναι στα κάτω τους. "Αν πουλήσετε τις επενδύσεις σας μόνο και μόνο λόγω μιας προσωρινής πτώσης, καταλήγετε να κάνετε την απώλεια μόνιμη", έχει γράψει.
Ο Τέμπλτον έχει τονίσει επίσης τη σημασία της ταπεινοφροσύνης. "Ένας επενδυτής που έχει όλες τις απαντήσεις δεν καταλαβαίνει καν όλες τις ερωτήσεις", δήλωνε.
Warren Buffett
"Να φοβάσαι όταν οι άλλοι είναι άπληστοι και να είσαι άπληστος όταν οι άλλοι φοβούνται". Αυτό είναι ίσως το πιο διάσημο ρητό του Warren Buffett. Ο πρόεδρος της Berkshire Hathaway θεωρείται ευρέως ο μεγαλύτερος εν ζωή επενδυτής.
"Η τιμή είναι αυτό που πληρώνεις", έλεγε ο Μπάφετ. "Η αξία είναι αυτό που παίρνεις".
Οι άνθρωποι που έβαλαν χρήματα στις δημοφιλείς κερδοσκοπικές μετοχές του 2021 ίσως χρειάζεται να δώσουν προσοχή σε ακόμα ένα διαμάντι του Μπάφετ: "Το χειρότερο είδος επιχείρησης είναι εκείνη που αναπτύσσεται ραγδαία, απαιτεί σημαντικό κεφάλαιο για να τροφοδοτήσει αυτή την ανάπτυξη και στη συνέχεια κερδίζει λίγα ή καθόλου χρήματα".
Philip Carret
Ο Phil Carret ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του κλάδου των αμοιβαίων κεφαλαίων. Μου αρέσει η προειδοποίησή του απέναντι στην υπερβολική χρήση δανεικών κεφαλαίων.
"Ενώ μια τράπεζα μπορεί να είναι απολύτως πρόθυμη να δανείσει (σε έναν επενδυτή) το 75% έως το 80% της αξίας υγιών τίτλων, θα ήταν πολύ ανόητο να χρησιμοποιήσει τέτοια δανειοληπτική δυνατότητα μέχρι τέλους".
Στο βιβλίο του The Art of Speculation, ο Carret πρότεινε την αξιολόγηση των χαρτοφυλακίων περίπου κάθε έξι μήνες. Αν γίνεται πιο συχνά, έχει πει, πιθανότατα θα οδηγήσει τον επενδυτή να "πέσει στην κακή και συνήθως μοιραία συνήθεια" του υπερβολικού trading.
David Dreman
Επιτυχημένος διαχειριστής αμοιβαίων κεφαλαίων τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, ο David Dreman βοήθησε να διαδοθεί η επένδυση σε κρυμμένες αξίες (value investing). Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την ευρετική – νοητικές διαδικασίες που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να καταλήξουν σε συμπεράσματα όταν έρχονται αντιμέτωποι με ανεπαρκείς ή συγκεχυμένες πληροφορίες.
Μία εξ αυτών η ευρετική διαθεσιμότητα. Τα πράγματα που κολλάνε στο μυαλό κάποιου αποκτούν υπερβολική σημασία. "Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι οι θάνατοι από επιθέσεις καρχαριών είναι πιο συνηθισμένοι από τους θανάτους από κομμάτια αεροπλάνων που έπεσαν πάνω σε ανθρώπους".
Ενδιαφερόταν επίσης για το πώς οι άνθρωποι βγάζουν συμπεράσματα από μικρά δείγματα που μπορεί να είναι απλώς τυχαία. "Για παράδειγμα, οι επενδυτές συρρέουν τακτικά σε αμοιβαία κεφάλαια που έχουν καλύτερη απόδοση για ένα έτος ή μερικά χρόνια", έχει γράψει.
Ωστόσο, "οι οικονομικοί αναλυτές έχουν δείξει ότι τα "hot” κεφάλαια σε μία χρονική περίοδο έχουν συχνά τις φτωχότερες επιδόσεις σε μία άλλη".
Peter Lynch
Γνωστός για την επιτυχία του στη διαχείριση του αμοιβαίου Fidelity Magellan, ο Peter Lynch μοιράστηκε μερικές από τις ιδέες του στο βιβλίο One Up On Wall Street.
Ο Lynch λέει ότι έχουν χαθεί περισσότερα χρήματα από τις προβλέψεις επικείμενης ύφεσης παρά από τις ίδιες τις υφέσεις. "Φυσικά θα μου άρεσε να με προειδοποιούν πριν μπούμε σε ύφεση, ώστε να μπορέσω να προσαρμόσω το χαρτοφυλάκιό μου. Αλλά οι πιθανότητες να το καταλάβω είναι μηδενικές", έχει γράψει.
Ο Lynch ισχυρίζεται ότι οι μεμονωμένοι επενδυτές μπορούν να τα πάνε καλύτερα από τους θεσμικούς, επειδή μπορούν να επενδύσουν σε πράγματα που γνωρίζουν. "Αν επενδύεις ως θεσμικός είσαι καταδικασμένος να αποδώσεις ως τέτοιος, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι πολύ καλό", έχει γράψει.
Martin Zweig
Ο Marty Zweig ήταν διαχειριστής hedge-fund, ειδήμοντας ενημερωτικών δελτίων και συγγραφέας του Winning on Wall Street. Στόχος του, όπως έχει πει, είναι να υπεραποδίδει της αγοράς σε πέντε από κάθε οκτώ μετοχές που επιλέγει - "ένας όχι κακός μέσος όρος".
Ο Zweig χρησιμοποίησε μια πολυπαραγοντική προσέγγιση για την επιλογή μετοχών. Ήθελε ισχυρή κερδοφορία, τιμή μετοχής που να είναι λογική υπό το πρίσμα του ρυθμού αύξησης των κερδών και εσωτερικές αγορές της (από στελέχη της επιχείρησης) ή τουλάχιστον να μην υφίστανται μεγάλες πωλήσεις της σε εσωτερικό επίπεδο.
